Се чини помина времето кога Охриѓани важеа за најгостопримливи домаќини. Работите како да фатија некоја удолница, но за среќа има и светли точки. Угостителите од градов сложно прифатија дека некои нешта треба да се променат за да ни тргне работава. Ако не сите, тогаш повеќето угостители, седнаа на иста маса и учеа бон-тон од Агенцијата за протокол. Дел од нив сметаат дека ова што се предава на обуката не е ништо ново, но дека навистина му е потребно на градот.
„Бадијала е ако еден угостител отворил врвен локал, најдобар, а персоналот не му е обучен. Ова ни недостигаше и мислам дека би било во ред сите да бидат присутни па да го поддржиме и примениме ова.“-вели Благоја Ристески-угостител.
За жал лошите вести брзо се шират. Според одредени статистики правени во светски рамки, еден незадоволен гостин, спречува 35 потенцијални гости да дојдат. 
„Насмевката е клучна, тоа е она прво што се памети, но не е само насмевката. Гостинот бара вредност за своите пари, гостинот не може да се задоволи само со убава природа и езеро. Гостинот бара активности на коишто ќе може да се посвети, сопругите бараат активности, децата бараат. Секој гостин сака да биде исклучителен и да замине со насмеано лице. Она што ние упорно како држава го промовираме природни убавини тоа стои, но природните убавини веќе не се доволни. Потребен е добар, квалификуван, спретен, човечки персонал кој ги знае тие правила на однесување.“-рече Лукреција Мајковиќ Атанасовска-Директор на Агенција за протокол
И од секторот за туризам и локален економски развој согласни со потребата од вакви обуки. Од таму велат дека ваквите препораки се вметнати и во стратегијата за туризам на град Охрид.
„Голем број, статистички е проверено дека не се враќаат повторно поради лошиот однос. Тоа не е случај во Охрид, туку е случај во целиот свет. Има многу работи на кои треба да обрнеме внимание доколку сакаме да имаме добри туристи кои повторно ќе се враќаат. “-изјави Раководителот на Секторот за ТЛЕР, Гоце Симоноски.
Онаа модифицирана максима дека гостинот е најважен, како да беше заборавена некое време. За среќа еве некој повторно да не потсети на неа. Па кој знае, можеби со пољубезен персонал, ќе имаме и пољубезни гости. Ќе мора да почекаме и да видиме.
{loadposition content9}
