Носталгијата по едно минато време влијаела стружанецот Абас Цаноски да ги напише трите нови книги „Сите мои песни“, „Струшката чаршија, еснафите, песната“ и „Низ виорот на животот“. Пишувањето е неговиот живот, а желбата да ги оживее настаните од минатото за да не паднат во заборав, резултирала со новите изданија. Секоја од трите книги има свое значење и кажување за секое време, вели авторот.
„ Се задржав на настаните актуелни во тоа време кое одминало. Еден од настаните е свадбениот обичај кај муслиманите од Октиси кој денес е отпаднат , а бил актуелен во минатото. На пример бричењето на зетот е церемонијален чин кој сега ретко кој го прави. Свадбите се во хотел, се прават модерни западни свадби. Со кој пари се храниме тоа и го прикажуваме. Во времето кое го опишувам, иако сме оделе на печалба, западот не бил присутен како денес“.
Не пишувам шунд туку песни од кои се дознава за животот во минатото време , раскажува Цаноски. Напоменува дека во книгите ништо не додава туку сите настани се автентични записи, а при тоа набројува некои од настаните од автобиографската книга „ Низ виорот на животот“ од „Струшката чаршија, еснафите и песната“ или од „Сите мои песни“. 
„За струшката чаршија како и во народната песна на Струга дуќан да имам, направив песна по мој терк. Песна во која се раскажува за времето кое изминало, а сведок на сите настани е Дрим кој раскажува за се она што поминало, а денес го нема“, раскажува Цаноски.
Абас Цаноски е автор на уште на 5 други книги во кои доминираат настаните од минатото. Автор е на песната „Кога тргнав Цвето во туѓина“ која е обнародена и испена покрај на македонски јазик и на бугарски и влашки.
{loadposition content9}
