Нашата негрижа кон езерото и еколошката средина повторно исплива на видленина. Овој пат станува збор за локвањот. Напорите и надежта дека овој воден цвет ќе се врати на езерскиот браг траеа кратко. Денес на Мазија ги нема очекуваните жолти, миризливи цветови на ревитализираниот локвањ.Во моментов кога е периодот на цветање на лотосот само еден цвет ѕирка меѓу ратситеслнио тотпад и го нема на целата засадена површина со која беше ревиталзиран пред една деценија. Објективот на камерата улови едвај неколку цветови кои највуваат дека тука е природното живеалиште на овој убав цвет.
„ Овој ревиталзиран растителен вид е раширен кај трската, но има распад на органски материи , останатоци од растенија и еден период беа фрлени растенија исечени од брегот и е загрозен опстанокот на локвањот. Тој зафаќаше пооглем аповршина сег асе среќава клако поединечно индивидулно ратсение које потиснат од трската и нафрланото ѓубре“, кажуав за ТВМ претсдателката на македонското- лимнолошко друштво, д-р Марина талевска.
За да се спаси цветот од исчзенвување е потребно внимание од институциите, а тоа не се случи ни по нашите апели уште од пролетта кога укажуваме дека е потребно езерскиот брег на потегот кај Мазија да се исчисти. Во месец април повик упатија и од Макеодското лимнолошкото друштво до одделението за екологија и животна средина при Локалната сампоуправа да преземе конкретни зафати. Укажуваа дека неговото ширење зависи од чистата средина во која живее и за тоа треба да има поволни услови. Да нема големи количини на тиња, разни органски и неоргански материи, распаднати растенија и механички отпад.
„Да се најде начин да се чисти овој дел од крајбрежјето за ревиталзираниот локвањ да не исчезне повтроно“, повикува д-р Талеска.
По 4 месеци од апелите во април исплива на езерската површина негрижата на институциите кон водната билка, а со тоа и кон езерото.
Во 2006 година со проект на Македонското-лимнолошко друштво локвањот беше вратен во неговото некогашно живеалиште. За таа цел езерскиот брег кај Мазија беше исчистен од сите видови на отпадоци и локвањот беше донесен од Калишта и засаден.
