Рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров во интервју за четири српски медиуми настапи со познатите дезинформациски наративи за воената интервенција во Украина, употребувајќи ја познатата фраза „специјална воена операција“, чија цел е ослободување на угнетеното руско население во Донбас и Луганск. Лавров го повтори ставот дека влегувањето на руската војска во Украина треба да донесе „демилитаризација и денацификација на украинските вооружени сили и целото општество, кое живее со нацистичка идеологија“. Српскиот народ го нарече „братски“, со кој Русите имаат заедничка историја и непријатели, а Црна Гора и Северна Македонија, земји „вовлечени во санкции“ во замена за ветувања за брзо зближување со ЕУ“.
Граѓаните во Русија добиваат дозирани содржини, во сила се цензорски закони засилени со новоусвоениот Закон од 4 март, со кој е предвидена дури и казна затвор од 10 до 15 години „за свесно ширење лажни вести за руската војска“. Водечките руски телевизии – „Канал 1“ и „Росија 1“ се контролирани од државата, а третата најголема ТВ-мрежа, НТВ, е сопственост на државниот енергетски гигант „Газпром“. Во Руската Федерација работат повеќе од 3.000 радиостаници, а државата е основач на трите главни мрежи „Радио Росии“, „Мајак“ и „Вести ФМ“. Во Русија се издаваат над 16.000 регистрирани весници, додека само 22 можат да се купуваат во целата држава. Идентично како и кај телевизиите, и кај весниците најпопуларните имаат провладина уредувачка политика.
Политичката партија Левица ја искористи терминологијата на Кремљ дека руската инвазија во Украина е всушност „специјална воена операција“. Во оваа изјава се препознава спин, ако се земе предвид дека специјалните операции се воени активности спроведени од специјално назначени, организирани, избрани, обучени и опремени сили кои користат неконвенционални техники и начини на делување. Специјалните операции можат да вклучуваат извидување, неконвенционално војување и антитерористички акции, а обично се спроведуваат од мали групи високо обучен персонал, што не е случај со Украина.
Антивоентите протести во Москва, Санкт Петерсбург и во други руски градови, не се доказ дека руската држава има демократски капитал, како што спинува Бишевац. Големиот број на апсења, цензурирањето на одредени медиуми и на поголемиот дел од социјалните мрежи го тврди токму спротивното. Неточно и манипултивно е и тврдењето дека Украина не примила ниту еден бегалец од жариштата во Сирија, Авганистан и Ирак. Податоците на УНХЦР велат дека во 2020 година во Украина престојувале 2.172 беглаци и 2.430 баратели на азил. Дел од тие бегалци, кои претходно побегнале од воените жаришта од Блискиот Исток, сега повторно се бегалци, обидувајќи се да избегаат од уште една војна во земјата во која нашле засолниште.
Тврдењето на рускиот амбасадор во земјава, Сергеј Баздникин дека руските вооружени сили не гранатираат цивилни објекти и дека снимките од Мариупол се лажни, делува чудно и во најмала рака прозвучува неразумно во ситуација кога бројни светски и домашни медиуми постојано објавуваат снимки од разрушени цивилни објекти во Украина. Не е можно сите тие снимки кои се појавуваат во медиумите и на социјалните мрежи да бидат лажни. Потврда за тоа дека руските сили напаѓаат цивилни објекти има и од украинските власти.
Министерот за надворешни работи на РСМ Бујар Османи на 7 март во ТВ21 се согласи со својот украински колега дека „руската нафта е крвта на Украина“, додавајќи дека „купувањето руски гас ја финансира руската армија“. Сепак, иако бил информиран за точниот ден на руската инвазија на Украина, министерството со кое раководи тој, само еден ден пред инвазијата купило гориво од руска компанија во земјата, поточно „ЛукОил“, пишува Порталб.мк.
Видео материјалот всушност е клип од филм снимен во 2017 година, а не украински војници кои заминуваат во војна. Видеото потекнува од филмот „The War of Chimeras”. Филмот ја документира приказната за млад брачен пар за време на битката кај Иловајск, која се одвиваше во 2014 година во близина на Доњецк, Украина.