Според извештајот на „Шпигел интернешнл“, група германски научници на бродот „Поларстерн“ за време на летната експедиција открија дека алгите кои вообичаено растат под морскиот мраз целосно недостасуваат. Ова неочекувано откритие сериозно влијаеше врз нивното истражување, особено бидејќи биологот Мортен Иверсен беше специјално ангажиран за да ги проучува процесите на метаболизмот на алгите во текот на летната сезона.
Иверсен донесе со себе камера со вештачка интелигенција, со намера преку неа да утврди колку алги се присутни под секоја од трите ледени плочи што тимот ги набљудуваше. Целта беше да се следи растот на алгите и нивното размножување во текот на летото, со цел да се разбере како нивниот број се менува во реално време.
Првиот леден слој, кој претставувал сезонска ледена покривка која се формирала и топела годишно, не покажал „нула“ ледени алги. Иверсен но ја разгледал можноста алгите да се одвоиле од мразот поради раното топење оваа година. Потоа, ледените плочи 2 и 3, кои претставувале постари ледени покривки, се вратиле со истите резултати, а тимот дури не можел да пронајде алги што растат во блиските води.
Цветањето на алгите претставува суштински елемент во арктичкиот екосистем, бидејќи служи како главен извор на храна за морските пеперутки, амфиподи, копеподи и други морски организми. Освен тоа, овие алги играат важна улога во прочистувањето на атмосферата, апсорбирајќи значајни количини јаглерод, па нивното исчезнување може дополнително да го засили веќе забрзаното топење на арктичкиот мраз.
Научниците веќе подолг период предупредуваат дека ваков сценарио би можел да се случи по целосното летно топење на ледените капи, што би можело да доведе до сериозен еколошки колапс во регионот. И претходните студии укажуваа на постепено намалување на нивната популација под морскиот мраз.
Иверсен исто така забележал присуство на фекални остатоци од птероподи во седиментот под мразот — мали морски организми кои се хранат со филтрирање на бактерии од морската вода. Овој наод сугерира дека дури и во услови на намалување на мразот, природата веќе започнува да се прилагодува, при што наместо целосен еколошки колапс, може да се сведочи на постепен еволуциски процес.
„Природата секогаш пронаоѓа начин“, изјави Иверсен.
