Денес е најкраткиот ден во годината на северната хемисфера, кога зимскиот солстициум го означува почетокот на астрономската зима. Во исто време, на јужната хемисфера ова е најдолгиот ден во годината и почеток на летото.
Зборот „солстициум“ потекнува од латинските зборови sol (сонце) и stitium (пауза или запирање). Солстициумот го означува моментот кога Сонцето го завршува своето годишно движење кон највисоката или најниската точка на небото. Зимскиот солстициум е моментот кога Сонцето има најкратка и најниска патека низ небото.
Овој природен феномен е директен резултат на специфичното навалување на Земјината оска додека таа кружи околу Сонцето. Поради овој наклон, сончевата топлина и светлина не паѓаат рамномерно на планетата во текот на дванаесетте месеци. Токму за време на декемврискиот солстициум, северната половина на Земјата е најмногу навалена настрана од Сонцето, што резултира со минимална изложеност на сончеви зраци. Иако овој датум може благо да варира меѓу 20 и 23 декември, годинава астрономската зима официјално пристигнува денес, 21 декември.
Наспроти солстициумите, кои ги претставуваат екстремите во должината на денот и ноќта, астрономијата ги познава и рамнодениците или еквиноксите. За време на овие периоди во пролет и есен, Земјата е позиционирана така што двете хемисфери добиваат речиси идентична количина на светлина. Како што сугерира и латинското значење на зборот еквинокс – „еднаква ноќ“ – во овие денови светлината и темнината се во речиси совршена рамнотежа на целата планета.
